Obchody 105. rocznicy wybuchu Powstania Wielkopolskiego w Gnieźnie rozpoczęły się uroczystą sesją w Starym Ratuszu i otwarciem wystawy poświęconej 10. rocznicy przeniesienia szczątków kapitana Pawła Cymsa na gnieźnieński Akropol Bohaterów.

Uroczystą sesję otworzył przewodniczący Michał Glejzer, który przypomniał rys historyczny wydarzeń sprzed ponad stu lat i zasługi kapitana Pawła Cymsa.

Następnie prezydent Tomasz Budasz wraz z przewodniczącym Michałem Glejzerem wręczyli Medale Jubileuszowe osobom zasłużonym dla Miasta Gniezna: działaczce społecznej Eugenii Kozłowskiej, druhowi Aleksandrowi Sekulskiemu i senatorowi Pawłowi Arndtowi.

W obchodach udział wziął Rafał Cyms – wnuk kapitana Pawła Cymsa.

Uroczystości w Starym Ratuszu zakończyły się koncertem w wykonaniu Sary Powagi i Macieja Bąka oraz otwarciem wystawy fotograficznej pt. „Powrót Dowódcy”. Autorem zdjęć na wystawie jest Ramzes Temczuk.

Eugenia Kozłowska

Urodziła się w 1955 roku w Kwieciszewie. Posiada wykształcenie ekonomiczne i teologiczne. Przez 14 lat pracowała w dwóch jednostkach budżetowych w Bydgoszczy oraz w katedrze przy parafii. Przez ostatnie 34 lata związana była z parafią świętego Wawrzyńca, uczyła w Szkole Podstawowej nr 2, przygotowywała dzieci do Pierwszej Komunii Świętej.

Mieszkańcom Gniezna jest znana przede wszystkim ze swojej działalności charytatywnej w parafii Wawrzyńca, we współpracy z proboszczem ks. kanonikiem Janem Szrejterem. Przy jego zaangażowaniu podejmowała ogromną ilość inicjatyw, m.in. prowadziła katechezy dla dzieci, Eucharystyczny Ruch Młodych, zbiórki odzieży, organizowała półkolonie, obozy, wycieczki i pielgrzymki, wspomagając osoby mniej zamożne.

Organizowała kiermasze świąteczne, odwiedzała potrzebujących w domach. Z pomocą rzeczową docierała również od lat do Ukrainy. Po wybuchu wojny zorganizowała tam kilka transportów parafialnych leków i innych potrzebnych przedmiotów.

Pani Eugenia Kozłowska od prawie 30 lat związana jest z Wielkopolskim Bankiem Żywności w Poznaniu, jest również w zarządzie tej organizacji, dzięki której czynnie włączyła się wraz z wolontariuszami w świąteczne zbiórki żywności. Pozwoliło to prowadzić nie tylko jedyną w mieście stołówkę działającą przy parafii, ale również wydawać dzieciom śniadania oraz przygotowywać paczki żywnościowe dla potrzebujących, będących w trudnej sytuacji materialnej.

Po przejściu na emeryturę działalność związaną z Bankiem Żywności kontynuuje we współpracy z Uczniowskim Socjoterapeutycznym Klubem Sportowym „Rodzice Dzieciom”, który funkcjonuje przy Miejskich Świetlicach Socjoterapeutycznych, a także przy pomocy wspaniałych wolontariuszy działających razem z nią dla drugiego człowieka.

Aleksander Sekulski

Urodził się 12 grudnia 1933 roku w Gnieźnie. Od 1945 roku jest członkiem Związku Harcerstwa Polskiego. Jako instruktor był wychowawcą wielu pokoleń młodzieży. W latach 1960-1975 pełnił funkcję drużynowego oraz komendanta I Szczepu Harcerskiego im. Powstańców Wielkopolskich 1918/19 w Gnieźnie. Następnie był komendantem Kręgu Instruktorskiego „Lech” oraz wieloletnim Przewodniczącym Komisji Rewizyjnej Hufca Gniezno, a w latach 90. Przewodniczącym Komisji Rewizyjnej Chorągwi Wielkopolskiej.

W latach 80. był inicjatorem powrotu do historycznej numeracji drużyn i szczepów oraz odtworzenia drużyn starszoharcerskich, a zwłaszcza 13. Kolejowej Drużyny Harcerzy Starszych. W 1986 roku wraz z innymi instruktorami hufca gnieźnieńskiego był inicjatorem budowy „Pomnika Harcerzy Pomordowanych i Poległych za Ojczyznę” przy Skwerze Orląt Lwowskich w Gnieźnie, a w 1997 ustawienia w Goślinowie kamienia upamiętniającego Ksawerego Zakrzewskiego. Z jego inicjatywy w 1993 odsłonięto na kościele p.w. św. Jerzego tablicę upamiętniającą odnowienie przyrzeczenia w 80. rocznicę powstania harcerstwa w Gnieźnie.

Jako lokalny patriota przyczynił się do założenia Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego, w którym pełni funkcję przewodniczącego komisji rewizyjnej. Organizuje coroczne spotkania seniorów harcerskich z okazji rocznicy Bitwy Warszawskiej. W latach 2009-2011 był Komendantem Hufca ZHP im. Bolesława Chrobrego, a do dnia dzisiejszego jest przewodniczącym Kręgu Starszyzny Harcerskiej „Bezimienni” i członkiem Wielkopolskiej Rady Seniorów ZHP.

Druh Aleksander jest „ikoną” gnieźnieńskiego harcerstwa, osobą cieszącą się najwyższym autorytetem nie tylko w Gnieźnie, ale także w całej Chorągwi Wielkopolskiej.

Paweł Arndt

Urodził się 21 stycznia 1954 w Gnieźnie. Z wykształcenia jest inżynierem budownictwa, absolwentem Wydziału Budownictwa Lądowego Politechniki Poznańskiej. W latach 1977-1990 pracował na budowach w Gnieźnie. W latach 1990-1998 był radnym Rady Miasta Gniezna, a następnie zastępcą Prezydenta Gniezna.

W latach 2002-2005 przewodniczył Sejmikowi Województwa Wielkopolskiego. W latach 2001-2019 był dyrektorem administracyjnym Kolegium Europejskiego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Poseł na Sejm III, V, VI, VII i VIII kadencji, a także senator X kadencji. Jako poseł przewodniczył Komisji Finansów Publicznych. Jako parlamentarzysta aktywnie wspierał działania podejmowane przez lokalnych samorządowców.

Prezydenta Gniezna Tomasza Budasza wspierał przy stworzeniu Specjalnej Strefy Ekonomicznej w Gnieźnie, a także przy pozyskiwaniu finansów na budowę hali widowiskowo-sportowej im. Mieczysława Łopatki w Gnieźnie.

Paweł Arndt w życiu zawodowym postępował zawsze zgodnie z zasadą, że warto prowadzić dialog, który buduje, a nie niszczy. Łączy, a nie dzieli. Jak sam wielokrotnie przyznawał, postępował zgodnie ze słowami Tadeusza Mazowieckiego: „Można się różnić, można się spierać, ale nie wolno się nienawidzić”.

Prywatnie mąż, ojciec dwóch córek oraz szczęśliwy dziadek. Karierę zawodową zakończył pełniąc mandat senatora Rzeczypospolitej Polskiej X kadencji.